Vroeger kreeg ik op mijn 'donder' van mijn oma omdat ik niet netjes tussen de lijntjes kleurde, zoals mijn (oudere) zus.... Hoewel ik het toen als 5-jarige vast niet leuk vond, heb ik dit altijd onthouden.
Nu, jaren later, weet ik dat dat juist 1 van mijn kwaliteiten is, niet binnen de kaders/ lijntjes kleuren.
In mijn werkende leven ben ik regelmatig tegen mijn eigen persoonlijkheid aangelopen, mijn mondigheid en kritische blik werden niet altijd gewaardeerd door leidinggevenden.
In 2016 verloor ik mijn vaste baan en 'moest' ik een andere weg in slaan. Dat was een heel belangrijk keerpunt in mijn leven.
Door levenservaring, het ouder en wijzer worden zogezegd, heb ik geleerd constructiever te communiceren en vaker op mijn handen te zitten en mijn lippen op elkaar te houden. Dit proces is met vallen en opstaan gegaan, maar wat kijk ik terug op een mooie en vooral leerzame tijd. Want dat is zoals ik het leven zie, een grote leerschool.
Al van kinds af aan was stilzitten en leren niet helemaal mijn ding. Ik wilde vooral bewegen en alles lekker snel! Nog steeds ben ik een zeer actief persoon, graag in beweging en met dat leren is het uiteindelijk helemaal goed gekomen. Ik ben gewoon een laatbloeier.
Doordat mijn vaste baan ineens niet meer was ben ik mij gaan bezinnen op wat ik ECHT zou willen. Al mijn hele leven ben ik graag in contact met anderen, help ik graag mensen en ben ik graag in beweging.
Ik ben diverse opleidingen gaan volgen om mezelf uiteindelijk verder te ontwikkelen en dichter bij mezelf uit te komen en bovenal trouw te blijven aan mezelf en mijn eigen ideeeumln.
Ik heb veel kennis opgedaan bij mijn opleiding tot leefstijl- en vitaliteitscoach. Onder andere over voeding, waardoor ik anders (en nog lekkerder) ben gaan eten waardoor ik me energieker en fitter ben gaan voelen.
En nu kan ik doen waar echt mijn passie ligt. En dat kan en mag ik nog jaren doen, zeker nu de pensioenleeftijd steeds maar verschoven en opgerekt wordt.....
Dat is een veel gehoord onderwerp om mij heen. En de meeste mensen hoor ik zuchten en steunen over hoe lang ze nog door 'moeten' werken. Herkenbaar?
Ondertussen ben ik op een punt in mijn leven gekomen waarin ik blij ben met hoe lang ik nog 'mag' werken. Ik sta in mijn kracht en doe werk waar ik juist energie van krijg en helemaal mijn ei in kwijt kan!
Ik geloof in de Eigenkracht die ieder mens van nature in zich heeft, in het zelf oplossend vermogen van mensen. Maar natuurlijk kan je daar soms wat hulp bij nodig hebben.
En daarin kan ik een stukje met u mee lopen.
Bent u geïnteresseerd geraakt door mijn verhaal? En wilt u:
Of vindt u het bijvoorbeeld lastig om met grote veranderingen, zoals bijvoorbeeld het verlies van een dierbare/ scheiding/ verlies van werk of het bereiken van de pensioenleeftijd om te gaan?
Bent u nieuwsgierig naar de invloed van (gezonde) voeding en heeft u interesse uw gezondheid positief te beïnvloeden door anders te eten?
Of heeft u een andere vragen/ vragen?
Neem dan gerust vrijblijvend contact met me op.
